Stuknij na okładkę, aby przejść do spisu treści tego wydania

Klub Kardiochirurgów Polskich

Marian Śliwiński

Klub Kardiochirurgów Polskich został powołany przez grupę inicjatywną na wniosek prof. Mariana Śliwińskiego 28 stycznia 1983 r. Grupę założycielską stanowili profesorowie: S. Adamski, A. Kustrzycki, J. Moll, Z. Papliński, W. Sitkowski, M. Śliwiński, Z. Lorkiewicz, A. Poniżyński, J. Stodulski, E. Zdebska. Prezesem Klubu Kardiochirurgów Polskich został wybrany i pełni tę funkcję przez cały czas prof. Marian Śliwiński.



Klub wyznaczył sobie następujące cele:

– dbanie o wysoki poziom i rozwój kardiochirurgii w Polsce,
– podnoszenie kwalifikacji i poziomu zawodowego oraz etycznego personelu,
– stworzenie warunków do dalszego jej rozwoju na wysokim poziomie,
– wydawanie opinii, ocen i analiz na własne potrzeby oraz na potrzeby władz,
– coroczna analiza działania i wyników operacyjnych ośrodków kardiochirurgicznych,
– organizowanie i prowadzenie międzyośrodkowych badań z zakresu kardiochirurgii,
– pomoc w uzyskiwaniu stopni naukowych przez specjalistów z zakresu kardiochirurgii.


Klub jako naczelną zasadę przyjął jednogłośne podejmowanie decyzji, wzajemną lojalność między jego członkami i bezwzględne przestrzeganie prawdziwości wszystkich wzajemnie przekazywanych danych.

W latach osiemdziesiątych dystans dzielący polską kardiochirurgię od ośrodków zagranicznych dramatycznie się zwiększał. Dominowały operacje wad nabytych i wrodzonych serca. Wykonywano bardzo mało operacji wieńcowych, rzadko operowano tętniaki aorty. Były to czasy pierwszych skutecznych transplantacji serca, konieczne więc było intensywne szkolenie kadry oraz szerokie wprowadzanie nowych typów operacji do rutynowej działalności klinik.

Ten cel osiągnięto szkoląc specjalistów w renomowanych ośrodkach USA i zachodniej Europy. Z inicjatywy Klubu, w celu wzmocnienia działalności ośrodków kardiochirurgicznych, wystąpiono w 1985 r. do MZiOS o powołanie specjalisty krajowego do spraw kardiochirurgii. Pierwszym mianowanym przez Ministra Zdrowia specjalistą krajowym został prof. Marian Śliwiński.

Analizowano corocznie stan kardiochirurgii w Polsce, potrzeby społeczne, braki w zakresie kadr, sprzętu i zaopatrzenia w aparaturę. Planowano jej zakupy. Wprowadzenie systemu wynagradzania pracowników za operacje przeprowadzane po godzinach pracy i w dni wolne (inicjatywa KKP zatwierdzona i wprowadzona przez MZiOS) walnie przyczyniła się do optymalnego wykorzystania potencjału ośrodków i szybszego zaspokajania potrzeb społecznych w tej dziedzinie.

Narodowy Program Ochrony Serca i udział w nim przedstawicieli Klubu pozwolił znacznie poprawić bazę i wyposażenie ośrodków. Z tych głównie funduszy stworzono ośrodki kardiochirurgiczne w Bydgoszczy, Białymstoku i Lublinie, rozbudowano ośrodki w Krakowie i Gdańsku oraz zakupiono aparaty do krążenia pozaustrojowego, respiratory, monitory, aparaty do znieczulenia, aparaty do kontrapulsacji wewnątrzaortalnej dla większości ośrodków. Działania te doprowadziły do sytuacji, w której zaspokojone są obecne potrzeby kadrowe, a skok ilościowy i jakościowy, jaki dokonał się w polskiej kardiochirurgii, doprowadził do wyrównania standardów. Zmniejszył się nasz dystans do wskaźników ilościowych (liczba operacji/1 mln populacji) uzyskiwanych w krajach europejskich.

Dotychczas odbyły się 42 posiedzenia Klubu. Klub był przyjmowany przez Prezydenta RP, dwa razy przez premierów i ministrów zdrowia. Wielokrotnie na obrady Klubu zapraszano ministrów i wiceministrów zdrowia.

Tradycją stało się coroczne, poszerzone spotkanie Klubu z udziałem wszystkich członków, kierowników klinik i samodzielnych pracowników nauki nie będących jeszcze członkami Klubu. Jest to najsilniejsze forum profesjonalne, cechujące się wysokim stopniem integracji zawodowej i towarzyskiej, mogące dzięki temu jednoznacznie wskazywać na najistotniejsze problemy naszego środowiska. Na spotkania Klubu zapraszani są wybitni specjaliści światowej kardiochirurgii. Ich wykłady i możliwość bezpośrednich kontaktów w trakcie spotkań Klubu sprzyjają podnoszeniu poziomu kardiochirurgii w Polsce i ułatwiają międzynarodową integrację naszych kardiochirurgów.

Tak różnorodne inicjatywy i działania Klubu przyczyniają się wszechstronnie do rozwoju polskiej kardiochirurgii.

Marian Śliwiński

Najpopularniejsze artykuły